Müzik Sözlüğü
Küçük bir kuyruklu piyano.
Enstrümanlar veya sesler arasındaki sesin ve tınının uyumluluk ayarı. Enstrümanistler veya vokalistler arasında veya kayıt veya mix sırasında...
Ortaçağ döneminde bir tür trouvere müzik ve şiiri. Daha sonra, Alman şiirleri içinden bestelenmiş bir şarkı olarak kullanıldı.
Genellikle rüzgar ve vurmalı çalgılar ve yaylı çalgılar olmak üzere enstrümantal bir topluluk.
Ölçü ile aynı. Müziği küçük, organize edilmiş vuruş gruplarına bölmenin bir yolu. Ölçülerin bölünmesi, bar-çizgisi olarak adlandırılan dikey bir...
Müziği, ölçütlere ayırmak için personele yerleştirilen dikey çizgi.
1600-1750 arası dönem.
Fa nahtarının diğer adı.
Bir klavye enstrümanı bas çizgisi ve belirtilen akorları çalarken bir viola da gamba (viyolonsel) veya fagot tarafından bas bölümünü çaldığı Barok...
Orkestra şeflerinin kullandığı sopa.
Vuruş veya ölçü. İhtiyaç ya da tre battuta, sırasıyla iki ya da üç kişilik gruplar halinde müzik ritmi.
İyi. örn. iyi aksanlı, iyi vurgulu.
Swing müziği toplulukları. 1930’larda ve 40’larda popülerdi.
İki bölümden oluşan bir kompozisyonu tanımlamak için kullanılan terim.
İkinci kez tekrarlanması.
Aynı anda iki farklı tonalite oluşumu.
Yavaş, hüzünlü bir caz tarzı.
17. yüzyıldan bir Fransız dansı
Trompet, kornet, bugle, Flugelhom, trombon, tuba, bariton boynuz, euphonium, saksafon ve Fransız kornosu gibi bir fincan veya huni şeklinde...
Bir şarkının diğer bölümlerini bağlayan şarkının bir bölümü.