1. Gizli konuşma, fısıldama, ilham etme, ima ve işaret etme, ortaya çıkarma. “Musa’nın annesine: ‘Çocuğu emzir, korktuğun zaman suya bırak, korkma, üzülme, biz şüphesiz onu sana döndüreceğiz ve peygamber yapacağız diye vahiy ile bildirmiştik.” (Kur’an-ı Kerim 28/7)
2. Peygamberler aracılığıyla insanlara, hayatın hangi ilkelere göre yönlendirilmesi ve nelere uyup nelerden sakınılması gerektiğini bildiren ilahî bilgi, bu bilginin gönderiliş tarzı. “Allah, insanlara ancak vahiy yoluyla veya perde arkasından konuşur, yahut bir elçi (Cebrail) gönderir, kendi isteğiyle dilediğini vahyeder. Doğrusu o yücedir, Hâkimdir.” (Kur’an-ı Kerim 42/51)
3. Hz.Muhammed’e bildirilen ve Kur’an-ı Kerim’de bir araya getirilen ilahî bilgiler, ayetler. “(Ey Muhammed) Rabbinden sana vahiy ile gelen (Kur’an-ı Kerim)’e uy…” (Kur’an-ı Kerim 33/2)
4. Allah’ın, evrendeki canlı cansız bütün varlıklar için koyduğu, emrettiği ve onların da uymak zorunda oldukları doğal kurallar. “Rabbin bal arısına: “Dağlarda, ağaçlarda, hazırlanmış kovanlarda yuva edin, sonra her çeşit üründen ye, Böylece Rabb’inin senin için koymuş olduğu kurallara itaat et.” diye vahyetti.” (Kur’an-ı Kerim 16/68-69)
2. Peygamberler aracılığıyla insanlara, hayatın hangi ilkelere göre yönlendirilmesi ve nelere uyup nelerden sakınılması gerektiğini bildiren ilahî bilgi, bu bilginin gönderiliş tarzı. “Allah, insanlara ancak vahiy yoluyla veya perde arkasından konuşur, yahut bir elçi (Cebrail) gönderir, kendi isteğiyle dilediğini vahyeder. Doğrusu o yücedir, Hâkimdir.” (Kur’an-ı Kerim 42/51)
3. Hz.Muhammed’e bildirilen ve Kur’an-ı Kerim’de bir araya getirilen ilahî bilgiler, ayetler. “(Ey Muhammed) Rabbinden sana vahiy ile gelen (Kur’an-ı Kerim)’e uy…” (Kur’an-ı Kerim 33/2)
4. Allah’ın, evrendeki canlı cansız bütün varlıklar için koyduğu, emrettiği ve onların da uymak zorunda oldukları doğal kurallar. “Rabbin bal arısına: “Dağlarda, ağaçlarda, hazırlanmış kovanlarda yuva edin, sonra her çeşit üründen ye, Böylece Rabb’inin senin için koymuş olduğu kurallara itaat et.” diye vahyetti.” (Kur’an-ı Kerim 16/68-69)
