Zahiriye mezhebi

Davut b. Ali ezZahiri (ö. 270/884)’nin görüşleri çerçevesinde oluşan bir fıkıh mezhebi. Davut ez-Zahiri, önceleri Şafii Mezhebi’nden iken daha sonra bu mezhepten ayrılarak kendi görüşleri çerçevesinde hareket etmişlerdir. Kur’an-ı Kerim ve hadis metinlerinin zahirleriyle hüküm verdiği için bu adı almıştır. Görüşlerindeki farklılıklarından dolayı Zahiriye Mezhebi İslam hukukçuları tarafından eleştirilmiştir. İçtihadı reddettiği gibi, icmayı da reddeden Zahiriye Mezhebi sadece sahabe icmasını kabul etmiştir. Mezhep, önceleri Bağdat ve civarında yayılmış daha sonraları Kuzey Afrika ve Endülüs’te taraftar bulmuştur. Zahiriye Mezhebi’nin gelişmesine Endülüslü büyük hukukçu İbn Hazm (ö. 1064), katkıda bulunmuştur. Zahiriye Mezhebi, daha sonraki asırlarda, toplumun değişen ve gelişen hukuki ihtiyaçlarına çözüm üretemediği için taraftar bulamamıştır.