aylanım

  1. kulmehmet

    Şiir Umutlarına Umutsuzluğun Kefenini Biçen İnsanlığımız Battı O Sahilde Aylanım

    Dolu dolu hayallerle çıktın yola sen ailen ile ey aylanım Büyük bir umutla bindin ölüm kokan sandala aslanım Bilemedin insanlar aç gözlü hoşça kal demeden yok ediyor insanlığı Bırakıp gittin dolu dolu hayallerle yitirdiğin yüreğinle bizi yüzümüze tükürerek Sırtını insanlığımıza dönerek terk...
  2. kulmehmet

    Şiir Af Et Bizi Aylanım

    Ruhumuzun açık kapısı sevgi ile vardır bilirdik yanılmışız Aylanım Ruhumuzda yokmuş kapısı da nefret kin ile kapalıymış hatırlattın Aylanım Nefret kin arkasında dünya malına sevgi diye yaşadığımız boş serüvenmiş Bereketsiz yüreğimizle ancak sana dünyaya felaket getirdik Af et bizi Aylanım...
  3. kulmehmet

    Aylanım sahilde sen değil İnsanlığımız öldü

    Aylanım sırtını döndün bize küstün gittin ,biliyorum vicdanlarımız gönlümüz kaos içinde,sana sahip çıkamadık,nur yüzünü güldüremedik,kaydın gittin elimizde sahilde kumların üstünde,sen cennete uçtun,biz seninle pişmanlığımızın karanlığında bir ışık ararken senin gülümseyen ışığınla aydınlandık...
Geri