Üst

yikalim

  1. kulmehmet

    Şiir Yıkalım

    insanlık çıkmalı karaya yeter maskeler çok girdi araya kardeşlikle gelelim bir araya yıkalım düşmanın esaret olan zincirden nefret kalesini kanıyor gönüller gözler görmez mi vahşet ortada gönüller bilmez mi bu kin nefret artık yetmez mi yıkalım düşmanın esaret olan zincirden nefret kalesini...
Geri
Üst