Bir Vefa Hikayesi

Bir Vefa Hikayesi




Yaşlı bir adama sokakta yürürken bisikletli çarpmış ve hafif yaralanmış.
Etraftakiler hastaneye götürmüşler.

Hemşireler, röntgen çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini söylemişler.

Yaşlı adam huzursuzlanmış; “acelesi olduğunu, röntgen istemediğini" söylemiş.

Hemşireler merakla acelesinin nedenini sormuşlar.

“Eşim huzurevinde kalıyor. Her sabah birlikte kahvaltı etmeye giderim, gecikmek istemiyorum".
Hemşire “Eşinize haber iletir gecikeceğinizi söyleriz" deyince;

Yaşlı adam üzgün bir ifade ile:
“Ne yazık ki karım Alzheimer hastası hiç bir şey anlamıyor,hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor" demiş.

Hemşireler hayretle:
“Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor neden hergün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?" diye sormuşlar.

Adam cevaplamış:
“Ama ben onun kim olduğunu biliyorum" .

Celik' Alıntı:

“Ama ben onun kim olduğunu biliyorum” .

Genişletmek için tıkla ...

Güzel bir hikaye etkileyici bir final cümlesi ,paylastigin icin tesekküler Adminim.:alkis:

Gerçekten etkileyici bir final cümlesi. İşte böyle bakabilirsek karşımızdakine , hayyat herşey daha güzel olmaz mı?

Güzel yorumlariniz için tesekkür ederim arkadaslar,anladimki final sözünden etkilnen birtek ben degilmisim.

Guzel bir hikaye...

bunun daha uzunu ve anlamlısı başka bir sitede var. bildin özet ama yinede olsun güzelmiş emeğe saygı

bayıldım güzel hikaye ama sanırım biraz özete kaçmış. yinede emeğe saygı allah kimsenin emeğini boşa çıkarmasın bana katılanlar beğensin...

ooooooooooooooooooooooooo es:

Çok güzel:yuppi:

Allah'ım razı olsun çok duygulu...Çok güzel...