Fincancı Katırları

Nasreddin Hoca bir gece mezarlığın yanından yürüyerek evine doğru giderken ayağı kayar ve boş bir mezara düşer. Kendi kendine “Acaba burada biraz yatsam sual melekleri bana da gelir mi?” diye düşünür ve mezara uzanır. Bu sırada hayvanları çanak çömlek ile yüklü katırcılar da mezarlığa doğru gelirler. Katırların boyunlarına asılı zincirlerin çıkardıkları sesler, hayvanların konuşmaları ve katırcıların bağrışmaları duyulur.

Dehşet ve korku içindeki Nasreddin Hoca hemen mezardan kaçmayı düşünür. Fakat tam mezardan çıkacağı sırada, fincancı katırları Hoca’yı görür ve paniğe kapılarak koşuşmaya başlarlar. Sırtlarındaki çanak çömlek yere düşerek paramparça olur. Sinirlenen katırcılar Hoca’yı yakalayıp bir güzel döverler.

Hoca gece yarısı vücudunun her tarafı ağrı ve sızı içinde evine geldiği zaman karısı niye geç kaldığını sorar. Öteki dünyadan geldiğini söyleyince karısı:

– “Peki o dünyada neler olup bitiyor?” diye sorar.

Hoca cevap verir: “Eğer fincancı katırlarını ürkütmezsen hiç bir şey olmuyor."

Güzeldi