Günümüzdeki kıtalar, geçmişte Pangea adı verilen tek bir parça halindeydi. Daha sonra Pangea ayrılmaya başladı ve kıtalar bugünkü şeklini aldı. Ancak bu süreç sona ermedi, kıtalar birbirlerinden ayrılmaya hâlâ devam ediyor. Bu ayrılma o kadar yavaş gerçekleşiyor ki her şey durağanmış gibi görünüyor.Dünyanın bazı yerlerinde bu ayrılmanın izlerine rastlamak mümkün. Örneğin Türkiye her yıl 1-2 santimetre kadar Yunanistan’a yaklaşıyor. Öngörülere göre 50 milyon yıl sonra topraklarımız Yunanistan ile birleşmiş olacak. Bu durumun bir başka örneği Kuzey Amerika ile Avrupa kıta plakaları arasında daha yakından görülebilir.
Ayrılmanın gözlendiği en iyi noktaysa İzlanda’nın başkenti Reykjavik'teki Silfra bölgesi. Thingvellir Milli Parkı’ndaki Thingvallavatn Gölü içinde yer alan ve Silfra Çatlağı ya da Silfra Yarığı olarak bilinen bu bölge Atlantik Okyanusu’nun ortasından geçen ve İzlanda’da karaya çıkan fayın uzantısı. Karadan da görülen çatlağın en ilgi çekici kısmı yani iki kıtanın birbirine en yakın olduğu kısım sualtında.
Silfra Çatlağı bir insanın yüzebileceği genişlikte. En dar yeri 50 cm’ye kadar düşüyor. Her yıl yaklaşık 2 santimetre kadar genişleyen çatlaktaki suyun berraklığı ise bir diğer çarpıcı özellik. Sualtındaki görüş 100 metreden fazla. Akdeniz’deki en iyi görüşün 30-40 metre olduğu düşünüldüğünde bunun ne anlama geldiği daha iyi anlaşılabilir. Berraklığın nedeni buradaki suyun volkanik kayaçların içinden uzun yıllar boyunca süzülmesi. Suyun sıcaklığıysa yıl boyu 2oC ila - 4oC arasında. Beş farklı bölümden oluşan Silfra’da yalnızca 120 metre uzunluğa ve 45 metre genişliğe sahip “büyük çatlak” olarak bilinen bölümde tüplü ya da tüpsüz dalışa izin veriliyor.
Kaynak: https://bilimgenc.tubitak.gov.tr/makale/silfra-catlagi
