Güneş ışığı, Güneş'ten gelen toplam elektromanyetik ışınımdır. Kızılötesi, görünür ışık ve morötesi biçiminde bulunur. Güneş ışığı Dünya'ya gelirken atmosferde süzülmektedir. Güneş ışınları Ozon Tabakası'nda parçalanırlar böylece daha az zarar verirler.
Güneş Sistemi'nin farklı cisimleri, Güneş'e olan uzaklıklarının karesiyle ters orantılı bir yoğunlukta ışık alır.
Güneş Sistemi'ndeki her gezegenin atmosferinin tepesinde aldığı güneş radyasyonu miktarını karşılaştıran bir tablo:
Yüzeyde gözlemlenecek olan güneş ışığının gerçek parlaklığı, bir atmosferin varlığına ve bileşimine bağlıdır.
Örneğin, Venüs'ün kalın atmosferi, aldığı güneş ışığının %60'ından fazlasını yansıtır.
Mars'taki güneş ışığı, hafif bulutlu bir günde Dünya'daki gün ışığına az çok benzer ve geziciler tarafından çekilen resimlerde görülebileceği gibi, gölgelerin özellikle karanlık görünmeyeceği kadar dağınık gökyüzü radyasyonu vardır. Böylece, Dünya gün ışığına çok benzeyen algı ve hissi verecektir. Mars atmosferindeki kırmızımsı tozların saçılması nedeniyle, yüzeydeki spektrum Dünya'dakinden biraz daha kırmızıdır.
Karşılaştırma için, Satürn'deki güneş ışığı, ortalama gün batımı veya gün doğumunda Dünya güneş ışığından biraz daha parlaktır (karşılaştırma tablosu için gün ışığına bakın). Plüton'da bile, güneş ışığı ortalama bir oturma odasıyla neredeyse eşleşecek kadar parlak olacaktır. Güneş ışığını Dünya'da dolunay kadar loş görmek için yaklaşık 500 AU (~69 ışık saati) mesafe gereklidir; Güneş Sistemi'nde, 90377 Sedna ve (87269) 2000 OO67'nin de aralarında bulunduğu, böyle bir mesafeden daha uzakta yörüngede döndüğü bilinen yalnızca bir avuç nesne keşfedildi.
Günberi: Bir gökcisminin yörüngesi boyunca, etrafında dolandığı 'merkezi cisim'e en yakın olduğu nokta
Günöte: Bir gökcisminin yörüngesi boyunca, etrafında dolandığı 'merkezi cisim'e en uzak olduğu nokta
AU: Dünya'nın Güneş'e uzaklığını gösteren uzunluk birimi. (149,597 milyon kilometre)
Plüton: Güneş Sistemi'nde bilinen en büyük cüce gezegen. 2006 yılına dek gezegen olarak sınıflandırılmaktaydı.
Güneş Sistemi'nin farklı cisimleri, Güneş'e olan uzaklıklarının karesiyle ters orantılı bir yoğunlukta ışık alır.
Güneş Sistemi'ndeki her gezegenin atmosferinin tepesinde aldığı güneş radyasyonu miktarını karşılaştıran bir tablo:
| Günberi* (AU) | Günöte * (AU) | Max radyasyon (W/m²) | Min radyasyon (W/m²) | |
|---|---|---|---|---|
| Merkür | 0.3075 | 0.4667 | 14,446 | 6,272 |
| Venüs | 0.7184 | 0.7282 | 2,647 | 2,576 |
| Dünya | 0.9833 | 1.017 | 1,413 | 1,321 |
| Mars | 1.382 | 1.666 | 715 | 492 |
| Jüpiter | 4.950 | 5.458 | 55.8 | 45.9 |
| Satürn | 9.048 | 10.12 | 16.7 | 13.4 |
| Uranüs | 18.38 | 20.08 | 4.04 | 3.39 |
| Neptün | 29.77 | 30.44 | 1.54 | 1.47 |
| Plüton* | 29.66 | 48.87 | 1.55 | 0.57 |
Yüzeyde gözlemlenecek olan güneş ışığının gerçek parlaklığı, bir atmosferin varlığına ve bileşimine bağlıdır.
Örneğin, Venüs'ün kalın atmosferi, aldığı güneş ışığının %60'ından fazlasını yansıtır.
Mars'taki güneş ışığı, hafif bulutlu bir günde Dünya'daki gün ışığına az çok benzer ve geziciler tarafından çekilen resimlerde görülebileceği gibi, gölgelerin özellikle karanlık görünmeyeceği kadar dağınık gökyüzü radyasyonu vardır. Böylece, Dünya gün ışığına çok benzeyen algı ve hissi verecektir. Mars atmosferindeki kırmızımsı tozların saçılması nedeniyle, yüzeydeki spektrum Dünya'dakinden biraz daha kırmızıdır.
Karşılaştırma için, Satürn'deki güneş ışığı, ortalama gün batımı veya gün doğumunda Dünya güneş ışığından biraz daha parlaktır (karşılaştırma tablosu için gün ışığına bakın). Plüton'da bile, güneş ışığı ortalama bir oturma odasıyla neredeyse eşleşecek kadar parlak olacaktır. Güneş ışığını Dünya'da dolunay kadar loş görmek için yaklaşık 500 AU (~69 ışık saati) mesafe gereklidir; Güneş Sistemi'nde, 90377 Sedna ve (87269) 2000 OO67'nin de aralarında bulunduğu, böyle bir mesafeden daha uzakta yörüngede döndüğü bilinen yalnızca bir avuç nesne keşfedildi.
Günberi: Bir gökcisminin yörüngesi boyunca, etrafında dolandığı 'merkezi cisim'e en yakın olduğu nokta
Günöte: Bir gökcisminin yörüngesi boyunca, etrafında dolandığı 'merkezi cisim'e en uzak olduğu nokta
AU: Dünya'nın Güneş'e uzaklığını gösteren uzunluk birimi. (149,597 milyon kilometre)
Plüton: Güneş Sistemi'nde bilinen en büyük cüce gezegen. 2006 yılına dek gezegen olarak sınıflandırılmaktaydı.
