O, Kendisinden İsteyeni Sever

O, Kendisinden İsteyeni Sever​

Mümin bilir ki, “insan” olarak, “kul” olarak acizdir, muhtaçtır; gücü ancak istemeye yeter. Bilir ki yüce yaratıcı “Ganî”dir, lutuf, kerem ve ihsan sahibidir, cömerttir. Ve yine bilir ki yöneldiği Rabb’i, bu yönelişi sever, kendisinden istenmesinden hoşnut olur. Kendisinden istiğna edilmesinden, kendisine muhtaç olunmadığı anlamına gelecek tavırlar sergilenmesinden ise hoşlanmaz, gazaplanır...
Duanın mümin kulun hayatındaki önemini, “Dua ibadetin tâ kendisidir” (Tirmizî; Ebû Davud) ve,
“Dua ibadetin özüdür” (Tirmizî) buyurarak özetleyen
Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem),
kulun duasının yüce Allah nezdindeki önem ve anlamını da şöyle ifade eder: “Kim Allah’tan dilekte bulunmaz, istemezse, Allah ona öfkelenir” (Ahmed b. Hanbel; Tirmizî; İbn Mâce) ve,
“Allah’ın fazl u kereminden isteyin. Zira Yüce Allah, kendisinden istenmesini sever” (Tirmizî).