Ülke Nikaragua Cumhuriyeti

Nikaragua veya resmî adıyla Nikaragua Cumhuriyeti, 129.495 km²'lik yüzölçümüyle Orta Amerika'nın en büyük ülkesidir. Ülke, kuzeyde Honduras, güneyde Kosta Rika İle komşudur. Ülkenin batısı Büyük Okyanus, doğusu ise Karayip Denizi ile çevrilidir. 11 ile 14 derece kuzey enlemleri arasında bulunan Nikaragua'nın başkenti Managua'dır. Nüfusun yaklaşık beşte biri bu kentte yaşamaktadır.

Tarihi​

Christopher Columbus tarafından 1502 yılında Nikaragua kıyıları keşfedildiğinde ülkede Miskitolar gibi birçok yerli kabile vardı. Conquistador Francisco Hernández de Córdoba Garanada ve Léon’de 1524’te bir yerleşme merkezleri kurdu. 17. ve 18. yüzyıllarda İspanyollar Nikaragua’nın büyük bölümünü sömürge hâline getirdiler.

1821'de bağımsızlığını kazanan Nikaragua, bir süre Meksika ile daha sonra Orta Amerika Birleşik Devletleri ile birleşti. Nihayet 1838’de bağımsız ayrı bir cumhuriyet oldu.

Amerika Birleşik Devletleri Deniz Kuvvetleri, yirminci yüzyıl başlarında son olarak 1926 ve 1933 yılları arasında olmak üzere defalarca ülkeyi işgal etti. Amerikan birliklerinin 1925'te çekilmesinin hemen ardından bir iç savaş patlak verdi. Liberal önderlerden Augusto César Sandino silahlı mücadeleyi sürdürürken; öteki Liberal önderler Amerika Birleşik Devletleri denetiminde yapılacak seçimlere katılmayı kabul ettiler. 1928 ve 1932'deki seçimlerin ikisini de liberal adaylar kazandı. Bu arada, ABD subaylarının gözetiminde Nikaragua Ulusal Muhafızları adlı bir askerî birlik oluşturuldu. ABD kuvvetlerinin 1933'te ülkeyi terketmeleri üzerine Sandino da silahlı mücadeleyi bıraktı.

Ulusal Muhafızların komutanı Anastasio Somoza Garcia 1934'te Sandino'yu öldürterek liberal başkan Sacasa'yı başkanlıktan uzaklaştırdı. 1936'da kendini başkan seçtirdi ve elinde topladığı geniş yetkilerle baskıcı bir yönetim kurdu. Somoza Garcia'nın 1956'da öldürülmesi üzerine başkanlığa oğlu Luis Somoza Debayle getirildi. 1962'de Somoza rejimini hedef alan en büyük muhalefet gruplarından (FSLN) Sandinista Ulusal Kurtuluş Cephesi gerilla örgütü ortaya çıktı. Luis Somoza'nın 1967'de kalp krizi geçirerek ölmesinin ardından kardeşi Anastasio Somoza Debayle başkan oldu. 1972'de Managua'da 6 bin kişinin ölümüne ve 300 bin kişinin evsiz kalmasına yol açan deprem nedeniyle gönderilen uluslararası yardımları el altından kendisinin ve ailesinin hesaplarına aktardığı ortaya çıktı. 1974'te de anayasayı değiştirerek ikinci kez başkan seçilmesini sağladı. Aynı dönemde, gerilla savaşında önemli kayıplara uğrayan Sandinistalar (FSLN), bu gelişme üzerine liberal çevreler ve orta sınıfla ittifaka yöneldiler. Ocak 1978'de, Demokratik Kurtuluş Birliği (UDEL) adlı güçlü bir muhalefet hareketinin lideri olan gazeteci Pedro Joaquin Chamorro'nun öldürülmesiyle bir genel grev dalgası ve yaygın şiddet hareketleri başladı. Yeniden silahlı mücadeleye başlayan Sandinistalar, başkent hariç tüm ülkenin kontrolünü ele geçirdiler. Başkan Somoza, 17 Temmuz 1979'da istifa ederek, yönetimi Francisco Urcuyo'ya devretti ve Miami'ye kaçtı. Francisco Urcuyo'da iki gün sonra Guatemala'ya kaçtı. 19 Temmuz 1979'da FSLN Ordusu, başkent Managua'ya girdi ve 45 yıllık Somoza rejimine son verdiler.

Yeni yönetim Somoza ailesinin mülklerini kamulaştırırak; bir dizi devletleştirmeye girişti ve sosyalist ülkelerle yakın ilişkiler kurdu. Bunun üzerine ABD, Nikaragua'ya yaptığı ekonomik yaptırımı keserek yönetime karşı gerilla mücadelesi yürüten sağcı Contra'lara geniş çaplı destek vermeye başladı. Ekonomisi ağır bir bunalıma giren Nikaragua'nın bazı Orta Amerika ülkeleriyle ilişkileri de bozdu. Şubat 1989'da Orta Amerika ülkeleri başkanlarının El Salvador'da yaptığı toplantıda serbest seçimlere gidilmesi ve Somoza'ya bağlı Ulusal Muhafız örgütünde görev yapmış 1,900 kadar mahkûmun serbest bırakılması karşılığında contra birliklerinin dağıtılması konusunda anlaşmaya varıldı. Aynı yıl, basın özgürlüğünü güvence altına alan ve seçim sistemini yeniden düzenleyen yasalar çıkarıldı. Yine aynı yıl ABD Nikaragua'ya karşı beş yıldır uyguladığı ambargoyu kaldırdı.

1990'da yapılan serbest seçimlerde Ulusal Muhalefet Birliği (UNO) Ulusal Meclis'teki 92 sandalyeden 51'ini kazandı ve UNO'nun adayı Violeto Barrios de Chamorro başkan oldu.1996 ve 2001'deki seçimlerde de Anayasacı Liberal Parti (PLC), FSLN'ye karşı üstünlük sağladı. Kasım 2006'da yapılan başkanlık seçiminde Daniel Ortega yüzde 37.99 oyla, 17 yıl aradan sonra başkanlık görevine getirildi.

Nikaragua bayrağı​

Nikaragua bayrağı, günümüzde kullanılan hali ile 27 Ağustos 1971 yılında kabul edilerek göndere çekilmiştir

Bayrak yatay olarak sıralanan ve bayrağı üç eşit parçaya bölen mavi-beyaz-mavi şeritlerden oluşmaktadır. Bayrakta bulunan mavi şeritler ülkenin kıyısı bulunduğu Pasifik Okyanusu'nu ve Karayipler'i simgelemektedir. Orta bölümde bulunan beyaz şerit ise ülkenin Orta Amerika ülkesi olması dolayısıyla ülkenin kıtanın kuzeyi ile güneyi birbirine bağlamasını temsil etmektedir. Bayrağın ortasında devletin resmi arması bulunmaktadır. Arma altın sarısı üçgen içerisine konumlandırılmış, denizin ortasında yükselen beş adet volkanik dağı, oluşan gökkuşağını ve dağların üst bölümünde Frigya başlığı ile başlığın yaydığı ışığı resmetmektedir. Bu üçgen ise üstte Nikaragua Cumhuriyeti altta ise Orta Amerikayazısı ile oluşturulan daire ile çevrelenmektedir.

Nikaragua'da birçok Orta Amerika ülkesi gibi bayrağın oluşumunda Orta Amerika Konfederasyonu'nun kullandığı bayrak örnek alınmıştır.

Nikaragua bayrağı​

Nikaragua arması ilk defa 21 Ağustos 1823'de Orta Amerika arması olarak kabul edildi. Fakat yıllar geçtikçe birkaç değişikliklere uğradı. Sonunda (1999'daki duruma göre) 1971'de son versiyon kabul edildi.

Doğal Yapı​

Nikaragua'nın batı yarısı havzaların ve verimli vadilerin birbirinden ayırdığı bir dizi sarp ve engebeli sıradağla kaplıdır.Ülkenin en yüksek noktası Mogoton Dağıdır. (2,107 m).Sismik hareketlerin sık görüldüğü batı bölgesinde bazen büyük yıkıma yol açan depremler olur. Hafif bir eğimle Antil denizine doğru alçalan doğu yarısını geniş düzlükler kaplar. Nikaragua'da tropik bir iklim vardır. Yağış mevsimi ocaktan mayıs ayına değin sürer. Ülkenin doğu yarısı batıya göre biraz daha serin ve çok daha fazla yağışlıdır. Tropik yağmur ormanları batı kıyılarında yoğunlaşmıştır.

Nikaragua’da, Tropikal İklim hâkimdir. Ülkenin büyük bölümünde sıcak ve nemli bir hava vardır. Alçak bölgelerde çok yüksek sıcaklıklar görülebilir Ancak doğudan esen alizeler bölgedeki iklimi ılıman hale getirmektedir. Yüksek kesimlerde hava sıcaklıkları daha düşüktür. Atlantik kıyıları, Pasifik kıyılarına nazaran daha çok yağış alır. Ülkede yıl boyunca biri kurak, diğeri yağışlı olmak üzere iki mevsime görülür. Sıcaklıklar Aralık ayında ortalama 27 derece, Mayıs ve Haziran aylarında 30 derece civarındadır.

Siyasi Yapı​

Nikaragua başkanlık tipi demokrasi modelini benimsemiş üniter bir devlettir. Bununla birlikte ülkede Kuzey Atlantik Özerk Bölgesi ve Güney Atlantik Özerk Bölgesi olmak üzere iki özerk bölge bulunmaktadır. Devlet yönetiminin başında halk tarafından beş yıllığına seçilen başkan ve başkan yardımcısı vardır. Kabine ise devlet başkanı tarafından belirlenmektedir. 1985-1990 yılları arasında devlet başkanı olarak görev yapan Daniel Ortega, 2006’da ikinci kez başkanlığa seçilmiş, 2011 seçimlerinde %62 ve 2016 seçimlerinde de %72 oranında oy alarak bu seçimlerden de zaferle ayrılmıştır. Ülkede bir sonraki seçimlerin 2021 yılında gerçekleştirilmesi öngörülmektedir. Son seçimlerde devlet başkan yardımcılığına Ortega’nın eşi Rosario Murillo seçilmiştir.

Yasama organı 92 sandalyeli ulusal meclistir. Üyelerden 90’ı doğrudan seçimle belirlenmekte, ikisi ise eski devlet başkanı ve başkanlık seçiminde en çok oy alan ikinci adaya tahsis edilmektedir. Son seçimler, başkanlık seçimi ile birlikte 6 Kasım 2016 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Ülke idari olarak 15 birimden oluşmaktadır.

Nüfus​

Toplam nüfusun % 86'sını Mestizolar (% 69) ve beyazlar (% 17) oluşturur.Öteki melez gruplar Zambolar (Afrikalı-Yerli karışımı) ve Mulattolardır (Avrupalı-Afrikalı karışımı).Toplam nüfus içindeki oranları ancak % 5 olan Amerikan Yerlileri günümüzde yalnızca Sumo,Miskito ve Ramakiye kabilelerini kapsar.Nüfusun büyük kısmı batı kıyısında yaşar.Kentlerde oturanların toplam nüfus içindeki oranı % 54'ü bulur. Toplam nüfus 5,891,199'dir.

Ekonomi​

Nikaragua, yalnızca Orta Amerika coğrafyasının değil, dünyanın en yoksul ülkeleri arasında yer almaktadır. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı’na göre, ülke nüfusunun yaklaşık yarısı yoksulluk sınırı altındadır; %80’inin günlük kazancı da 2 doların altındadır. 2.000 dolar civarında seyreden kişi başı ortalama yıllık gelirle Nikaragua, tüm Amerika kıtasında Haiti’den sonra en düşük ikinci ortalama gelir düzeyine sahip ülke konumundadır. Ülkede yoksulluğun azaltılmasına yönelik çalışmalar IMF ve Dünya Bankası endeksli olarak sürdürülmektedir. Bu ise ülkeyi içinden çıkılması oldukça zor bir kısır döngüye mecbur etmektedir. Öte yandan Venezuela ile geliştirilen iyi ilişkiler de bu ülkenin içinde bulunduğu siyasi sorunlar nedeniyle istenilen faydayı sağlamaktan uzaktır.

Ülke ekonomisi büyük oranda tekstil ve tarıma dayalıdır. İstihdamın üçte birini ve millî gelirin %15’ini karşılayan tarım sektöründe yetiştirilen başlıca ürünler kahve, şeker pancarı, mısır, muz, pirinç, tütün, susam, pamuk ve soya fasulyesidir. Ayrıca hayvancılık ve balıkçılık faaliyetleri de yaygındır.

Sanayi sektörü çok gelişmiş seviyede değildir. En önemli sanayi sahası tekstil olup başlıca ihracat kalemlerini de tekstil ürünleri oluşturmaktadır. Diğer öne çıkan sahalar madencilik, gıda işleme, kimya, makine, metal ve elektroniktir.

Ülkenin bir diğer önemli gelir kaynağı ise başta ABD olmak üzere ülke dışında bulunan Nikaragualı göçmenlerin ülkelerine gönderdikleri dövizlerdir. Bu yolla ülkeye yılda 1,5 milyar dolar civarında döviz girdisi gerçekleşmektedir.

Nikaragua’nın dış ticaret hacmi 2012 yılından bu yana 10 milyar dolar bandının üzerinde seyretmektedir. 2017 yılında 4,9 milyar doları ihracat, 7,7 milyar doları ithalat olmak üzere toplam dış ticaret hacmi 12,6 milyar dolar olarak gerçekleşmiştir. Nikaragua’nın dış ticaretteki en kritik kapısı ABD’dir. ABD ülkede ihracatın yarısından fazlasını, ithalatın ise üçte birini karşılayan en önemli ticari ortak pozisyonundadır. Dış ticaretteki diğer önemli ortaklar ithalatta öne çıkan Çin’in dışında büyük oranda Meksika, El Salvador, Kosta Rika, Guatemala, Panama, Venezuela gibi bölge ülkeleridir.

Türkiye ile İlişkiler​

Türkiye ile Nikaragua arasındaki ilişkiler coğrafi uzaklığın yanı sıra tarihî ve kültürel farklılıklar ile Nikaragua’nın içinde bulunduğu siyasi süreçlerin de etkisiyle son yıllara kadar oldukça zayıf düzeyde seyretmiştir. Ancak 2000’li yıllardan bu yana Türkiye’nin Latin Amerika’ya yönelik açılımları Nikaragua ile ilişkilere de olumlu yansımış ve ikili ilişkilerde gelişme kaydedilmiştir. İki ülkenin de bir diğerinde henüz büyükelçilik düzeyinde diplomatik misyonu bulunmamaktadır; ancak Türkiye’nin San Jose Büyükelçiliği (Kosta Rika) Nikaragua’ya akredite olup ayrıca başkent Managua’da bir fahri konsolosluğu bulunmaktadır. İki ülke arasında bugüne kadar devlet başkanlığı düzeyinde bir ziyaret gerçekleşmemiştir. Bakanlık düzeyindeki ilk ziyaretler ise 2010’lu yıllarda gerçekleştirilmeye başlanmış ve bu ziyaretler ilişkilerin güçlenmesine temel teşkil etmiştir.

Türkiye ile Nikaragua arasındaki ticari ilişkiler de diğer alanlara paralel şekilde yakın geçmişe kadar son derece sınırlı düzeyde seyretmiştir. 2000’li yıllarda oransal anlamda büyük artışlar görülse de iki ülke arasındaki toplam dış ticaret hacmi 2017 yılına kadar birkaç milyon doları aşmamıştır. 2017 yılında ilk kez 10 milyon sınırını aşarak 11,1 milyon şeklinde gerçekleşen toplam dış ticaret hacmi, son olarak 2018 yılında 14,8 milyon doları Türkiye’den Nikaragua’ya ihracat, 440 bin doları ithalat olmak üzere toplamda 15,2 milyon dolara ulaşmıştır. Özellikle 2015 yılında Guatemala’da düzenlenen Türkiye-Orta Amerika Entegrasyon Sistemi (SICA) Birinci Dışişleri Bakanları Forumu’nda iki ülke arasında imzalanan Ticaret ve Ekonomik İşbirliği Anlaşması, ticari ilişkilerdeki etkisini kısa sürede göstermiştir. Bu ivmenin önümüzdeki yıllarda artarak devam etmesi ve iki ülke arasındaki ticaret hacminin büyümesi beklenmektedir. Türkiye’den Nikaragua’ya ihraç edilen başlıca ürünler inşaat demiri, elektrik akümülatörleri, mobilya, demir-çelik profiller, hazır gıda, plastik eşya, elektrik-elektronik cihazlardır. Nikaragua’dan ülkemize ithalat son derece sınırlı düzeyde olmakla birlikte başlıca ürünler tekstil ürünleri, tabaklanmış deri ve kahvedir.

Müslümanların Durumu​

Nikaragua coğrafyasının İslamiyet’le ilk temasının Latin Amerika bölgesindeki diğer ülkeler gibi 16. yüzyıl başlarından itibaren kıtayı sömürgeleştiren İspanyollar aracılığıyla gerçekleştiği tahmin edilmektedir. İspanyolların bölgedeki kolonilerinde çalıştırmak üzere Afrika’daki diğer sömürgelerinden getirdikleri köleler arasında Müslümanlar da yer almış ancak bu unsurlar daha sonra yerli halka karışmıştır.

Günümüzde nüfusunun büyük çoğunluğunu Hristiyanların oluşturduğu Nikaragua’daki Müslümanların sayısı 1.000-2.000’i geçmemektedir. Bunların çoğunu Filistin ve Lübnan gibi Ortadoğu coğrafyasından göç eden Arap Müslümanlar oluşturmaktadır. Bu bakımdan Nikaragua Amerika kıtasında oransal açıdan en az Müslüman’ın bulunduğu ülkelerden biri konumundadır. Bununla birlikte Latin dünyasında, özellikle 11 Eylül olaylarından sonra İslamiyet’e olan ilginin arttığı bilinmektedir.

Ülkede Müslümanlar tarafından hizmete açılan ilk yapı başkent Managua’daki Nikaragua İslam Kültür Birliği’dir. 1.000 kişilik mescit ve kültür merkezinden oluşan bu yapı Şiilerce kurulmuştur.

Din ve İnanç​

Nikaragua’da din özgürlüğü vardır. Resmi bir dinleri yoktur. Nüfusun büyük bir çoğunluğu Katolik’tir. Fakat 1990’ların başından bu yana Protestanların ve Mormonların sayısında artış görülmektedir. Göçmen nüfusun etkisiyle ülkede Budizm inancına sahip kişilerin sayısı da artmaktadır.

Konuşulan Diller​

Nikaragua’nın resmi dili İspanyolcadır. Ancak konuşma sırasında temel seslerde farklılıkları mevcuttur. Ülkede İspanyolca dışında ulusal dil kabul edilen diller ise şöyledir: İngilizce, Miskito, Rama, Sumo, Garifuna.

Kültür​

Nikaragua’da 6,167,237 kişilik nüfusun yüzde 54’e yakını büyük şehirlerde yaşamaktadır. 973.087 kişi başkent Managua’da ikamet eder. Nikaragua nüfusunun büyük çoğunluğunu, Avrupalılarla Amerikalı yerlilerin karışımından meydana gelen melezler oluşturur. Bununla beraber Karayip kıyısında ülkenin kalan nüfusundan oldukça farklı olan iki grup yaşamaktadır. Bunlar, hâlâ geniş ölçüde kabileler halinde yaşayan Mosquito (Miskito) yerlileri ve 19. yüzyılda ülkenin bu kısmına İngilizler tarafından Afrika’dan köle olarak getirilen Jamaikalıların soyundan gelenlerdir.

Mutfak​

Nikaragua mutfağı çok geniş bir mutfak olmayıp, çevre ülkelerin ve Çin, Tay, Fransız, İtalyan, Latin Amerika ve İspanyol tariflerin karışımından oluşur.

Nikaragua mutfağında çoğunlukla yerel özellikle tropikal ürünler kullanılır. Bununla birlikte, tüm dünyada kullanılan domates, soğan, sarımsak, un, pirinç, portakal, hardal ve mayonez, süt, peynir, vanilya, tarçın, ve benzeri gıdaların kullanımı Nikaragua mutfağının dünya ile etkilenen karışım malzemeleridir.

Nikaragua mutfağının temeli yerel ürünü mısır olmakla birlikte bu coğrafyada bulunan tüm ülkeler gibi pirinç oldukça önemli bir besin kaynağıdır. Öyle ki kahvaltıda dahi pirinç pilavı tüketilmektedir.

Ülke mutfağının et yemekleri çok çeşitlidir. Bunun yanında bir çok sebze yemekleri de bulunur. Ancak çoğu yemek kızartılarak yapılır. Bu yemeklerden " Gallo Pinto " adı verilen fasulye ve kızarmış pirinçle hazırlanan yemekleri en ünlü ulusal yemekleridir.

Nikaragua'da ekmek yerine değişik bir muz cinsini kızartarak yaptıkları bir yiyecek daha çok tüketilir. Ekmekleri ise mısır unundan yapılır. Pide benzeri ekmekleri mozerella peyniri ve değişik peynir çeşitleriyle de yapılır. " Picadillo " adını verdikleri et, domates, soğan ve çeşitli baharatlarla pişirdikleri popüler yemekleri vardır. Ayrıca " Nactamales " adını verdikleri etli, baharatlı ve çeşitli sebzelerle pişirdikleri bir yemekleri çok tüketilen yemek çeşididir.

Genişletmek için tıkla ...

Atolillo ve Perrereque tatlıları Nikaragua mutfağının bilinen tatlılarıdır.

Ülkenin tropik meyveleri dolayısıyla meyve suları da oldukça lezzetlidir.

Bir çok çeşit geleneksel Nikaragua yemekleri vardır. Her bölgesinin, coğrafi ve kültürel özelliklerine göre, bu çeşitlilik kendini gösterir. Yemekleri, içecekleri ve tatlıları her bölgenin en özel lezzetleridir. Bu popüler lezzetlerinden bazıları şunlardır:

Nactamales - Nikaragua'nın tipik bir geleneksel yemeğidir. Hazırlanan et, domates, sarımsak ve çeşitli baharatlardan oluşan için, mısır hamurunun içerisinde muz yaprağı ile sarılıp, bağlanıp pişirilmesidir.

Vigorón - Bir başlangıç yemeğidir. Bir muz ağacı yaprağı üzerine konulan çoğunluğu doğranmış beyaz lahana, ve domatesten oluşan bir salata çeşidi.

Indio Viejo - Et, soğan, sarımsak, tatlı biber ve domates ile hazırlanmış soslu bulamaç vari, Nikaragua'nın geleneksel en sevilen yemeğidir.

Gallo Pinto - Bu yemek kırmızı fasulye ve beyaz pirinç ile hazırlanır. Nikaragua halkı tarafından üç öğünde yenilebilir.

Türkiye - Nikaragua Siyasi İlişkileri​

Nikaragua ile ülkemiz arasındaki ilişkiler, coğrafi uzaklık ve her iki ülkenin de ilgisinin uzun yıllar kendi bölgelerine yoğunlaşması nedeniyle oldukça sınırlı kalmıştır. Ancak, son yıllardaki Latin Amerika ve Karayipler bölgesine açılım politikamız çerçevesinde bölgeye daha fazla ilgi gösterilmesi, yeni Büyükelçilikler açılması, TİKA kanalıyla teknik işbirliği projeleri yürütülmesi ve bölgesel örgütler ile ilişkiler kurulması Nikaragua’yı da içermektedir.

Nikaragua’nın eski Dışişleri Bakanı Samuel Santos Lopez’in 11-13 Eylül 2013 tarihlerinde ülkemize gerçekleştirdiği resmi ziyaret, Nikaragua’dan ülkemize Bakan düzeyinde yapılan ilk ziyaret olmuştur. Bakan Santos, 28 Ağustos 2014 tarihinde gerçekleştirilen Cumhurbaşkanlığı devir-teslim törenine de katılmıştır.

Sayın Bakanımız ve Bakan Santos 69. BM Genel Kurulu marjında 29 Eylül 2014 tarihinde görüşmüşlerdir. Sayın Bakanımız ayrıca, Guatemala'da 13 Şubat 2015 tarihinde düzenlenen Türkiye-Orta Amerika Entegrasyon Sistemi (SICA) Birinci Dışişleri Bakanları Forumuna katılmış; bu vesileyle Nikaragua’yla ülkemiz arasında Ticaret ve Ekonomik İşbirliği Anlaşması imzalanmıştır. Sayın Bakanımız Forum marjında ayrıca Nikaragua Bayındırlık, Sanayi ve Ticaret Bakanı Orlando Solorzano Delgadillo ile ikili bir görüşme gerçekleştirmiştir.

0 Nisan 2017 tarihinde İstanbul’da ülkemizin evsahipliğinde yapılan Türkiye-SICA İkinci Dışişleri Bakanları Forumuna Nikaragua Devlet Başkanının Uluslararası İlişkiler Danışmanı ve Devlet Bakanı Sidharta Marin katılmış, Sayın Bakanımız toplantı marjında adıgeçenle ikili bir görüşme gerçekleştirmiştir. Nikaragua’ya San Hose Büyükelçiliğimiz akreditedir. Ülkemizin Nikaragua’da Managua Fahri Başkonsolosluğu bulunmaktadır.

San Hose Büyükelçiliği​

Posta adresi
Türkiye Cumhuriyeti Büyükelçiliği Edificio Torre Sabana 4° Piso, Costado Norte del Estadio Nacional, Mata Redonda. San José, Costa Rica.
T:+506 2296 9912

F:
E: embajada.sanjose@mfa.gov.tr

: San Hose Büyükelçiliği
: San Hose Büyükelçiliği

Görev Bölgesi :
Kosta Rika, Nikaragua