Ansiklopedi Pamukkale ve Hierapolis Milli Parkı - UNESCO Dünya Mirası

Pamukkale​

Güneybatı Türkiye'deki Denizli ilinde doğal bir mevkidir. Kent kaplıcaları ve akan sulardan kalan karbonat mineralleri teraslarını, travertenleri kapsamaktadır. Türkiye'nin Ege bölgesinde, ılıman bir iklimi olan Menderes Nehri vadisinde bulunur.

Eski Hierapolis kenti, toplam 2700 metre uzunluğunda, 600 metre genişliğinde ve 160 metre yüksekliğindeki beyaz "kalenin" üzerine inşa edilmişti. Pamukkale, Denizli'nin 20 km uzaktaki merkezindeki vadinin karşı tarafındaki tepelerden görülebilir. 5-10 km yakınında Laodikya antik kenti bulunur. 5 km ilerisinde ise uluslararası bir termal merkez olan Karahayıt köyü vardır. Pamukkale UNESCO tarafından belirlenen Dünya Miras Listesi`nde yer almaktadır.

Pamukkale terasları, kaplıca suyu tarafından çökeltilmiş bir tortullu kayaç olan travertenden oluşur.

Bu bölgede, 35 °C den 100 °C ye kadar olan sıcaklık aralıklarında 17 adet sıcak su kaynakları vardır.

Hierapolis​

Hierapolis, (Yunanca: 'kutsal şehir') Pamukkale (Denizli) yakınlarında bulunan bir antik kenttir.

M.Ö. 190 yılında II. Eumenes tarafından kuruldu. M.Ö 2. yüzyılda Roma egemenliğine giren şehir altın dönemini bu zamanlar yaşadı ve depremlerle yıkıldıktan sonra tamamen Roma mimarisiyle bezendi.İsa'nın havarilerinden Aziz Philippus'un burada öldürülmesi şehre dini bir önem de kazandırmıştır. M.S. 395'te Bizans'ın, daha sonra 1210'da Anadolu Selçukluları'nın sınırları dahilinde kalmıştır.

Tedavi amacıyla da kullanılan Pamukkale yeraltı suları (travertenler) sayesinde tarih boyunca turist çekmiştir.

Hamam, yolcuların yıkanarak şehre girmeleri için şehrin dışına inşa edilmiştir.

Şehrin giriş kapısında işlenmiş olan Medusa figürü, tanrıça Medusa'dan korunmak için yapılmıştır. Bu inancın Türk kültürüne nazar boncuğu olarak geçtiği sanılmaktadır. Şehir, UNESCO Dünya Miras Listesi'ne alınmıştır.

Hierapolis Tiyatrosu​

Tiyatro kapasitesinin 9.500 kişi olmasından dolayı şehir nüfusunun 95.000-100.000 arasında olduğu tahmin edilmektedir.

Tiyatronun tasarımından burada gladyatör dövüşleri yapıldığı anlaşılır. Sahne altındaki çukurluk bölümle oturma sıraları arasında seyircileri vahşi hayvanlardan korunmak için yaklaşık bir metrelik yükseklik farkı vardır. Gladyatör dövüşlerinin olmadığı tiyatrolarda bu fark bulunmamakta, sıralar sahne düzeyinden başlamaktadır.

Hierapolis’in günümüze ulaşan tiyatrosu Roma tiyatrolarının en güzel örneklerinden biridir. İzleyici koyağının yamaca yaslanmış olması onun uzun ömürlü olmasını sağlamıştır. Sahne binasının çatısı ile bir bölümü göçmüşse de genel olarak ana bölümler görülebilir sağlam durumdadır. Tiyatro iki kademelidir. Alt kademede 22 sıra üst kademede 26 sıra vardır. İzleyici sıraları alttaki bölümü sekiz ışınsal merdivenle, üstteki izleyici sıraları dokuz ışınsal merdivenle bölünmüştür. Işınsal merdivenler pek çok yerde oturma sıraları oyularak sonradan yapılmıştır. Merdiven başlarına aslan bacakları kabaca işlenmiştir. Yatay orta yol altı ayak üç parmak genişliğindedir. Arkasındaki destek duvarı yaklaşık yedi ayak yüksekliğindedir. Güneybatıya bakan tiyatroda eğim otuz derecedir. Orkestra yarıçapı 36 ayak dört parmaktır. Sahne binasının ön cephesini süsleyen Dionysos kabartmaları ören yeri müzesindedir. Sahne ön cephesine ait süslü kapılarla mermer bazı yontular yerindedir. Oturma sırası mermerden yapılmış yönetici izleme bölümü sağlamdır. Her iki yönden orta yola açılan tonozlu geçitler günümüze ulaşmıştır. Sahne binasının bitmiş yüksekliğinin yaklaşık 49 ayak olabileceği tahmin edilmektedir.