Ülke Surinam Cumhuriyeti

surinam3c06bc91deabc899.jpg surinam3c06bc91deabc899.jpg


Surinam
surinam.png surinam.png
BaşkentParamaribo
Resmî dillerFelemenkçe, Sranan Tongo, Hindi, İngilizce, Sarnami, Javanese, Endonezce, Bhojpuri,
Yönetim ŞekliAnayasal Cumhuriyet
Yüzölçümü163.821 km²
Nüfus558.368
Nüfus Yoğunluğu23,4/km²
Para birimiSurinam doları (SRD)
Zaman dilimiUTC-3 (ART)
Telefon kodu+597
İnternet TLD.sr
Surinam, resmi adıyla Surinam Cumhuriyeti (Felemenkçe: Republiek Suriname), Güney Amerika'nın Atlantik kıyısında egemen bir devlettir. Güneyde Brezilya, batıda Guyana ve doğuda Fransız Guaynası ile sınırı vardır. 165.000 km²'lik yüz ölçümü ile Güney Amerika'nın en küçük ülkesidir. Surinam'ın nüfusu yaklaşık 566.000'dir ve çoğunluğu ülkenin kuzey kıyısında yaşamaktadır. Paramaribo ülkenin başkenti olup, en yüksek nüfusa sahip kentidir.

Başlangıçta yerli kabileler ile meskun edilen Surinam 17. yüzyılda Hollanda hakimiyetine girmeden önce Avrupalı kuvvetler ile keşfedilmiştir. 1954'te Hollanda Krallığı'nın kurucu ülkeleri statüsünden biri olmuştur. 25 Kasım 1975'te Surinam Hollanda Krallığından ayrılıp bağımsızlık statüsü kazanmış, yine de sömürgeciler ile ekonomik diplomatik ve kültürel bağlarını sürdürmüştür.

Surinam, kültürel Karayip ülkesi olarak kabul görmüş olup, aynı zamanda Karayip Cemiyeti (CARİCOM)'un da bir üyesidir. Felemenkçe devletin iş dünyasının ve eğitimin resmi dili olmasına rağmen, İnglilizce temelli Kreolce bir dil olan Sranan dili de geniş ölçüde kullanılmaktadır. Surinam Avrupa dışında nüfusun yoğunlukla Felemenkçe konuştuğu bir yöredir. Surinam halkı çok sayıda, etnik, dini, dilsel grupları kapsayan, dünyanın en farklı ülkeleri arasındadır.

Surinam bayrağı​

Surinam bayrağı günümüzde kullanılan hali 25 Kasım 1975 tarihinde göndere çekilerek ülkenin resmi bayrağı olmuştur.

Bayrak, 4:2:8:2:4 oranında sıralanan beş yatay şeritten oluşmaktadır. Bu yatay şeritler sırasıyla yeşil, beyaz, kırmızı, beyaz ve yeşil renkte oluşmaktadır. Bayrağın tam ortasın kırmızı zemin üzerine denk gelecek şekilde konumlandırılmış, beş köşeli sarı bir yıldız bulunmaktadır. Bayrakta bulunan yeşil renk ülkenin verimliliğini sembolize ederken, beyaz renk özgürlüğü ve hukuku, kırmızı renk ise daha iyi bir yaşam için verilen mücadeleyi ve ilerlemeyi temsil etmektedir. Orta kısımda bulunan sarı yıldız ise ülkenin parlak geleceğini ifade etmektedir.

Surinam Arması Surinam Arması
Surinam 1959 ile 1975 yılları arasında farklı bir bayrağa sahipti. Bu yıllar arasında kullanılan bayrak beyaz zemin üzerine konumlandırılmış elips, elipsin üzerinde ise bulunan beş farklı renkli yıldızdan oluşmaktaydı. Beş farklı renk ada nüfusunu oluşturan beş grubu temsilen bayrakta bulunmaktaydı. Bunlardan siyah yıldız Afrika kökenlileri, beyaz yıldız Avrupa kökenlileri, kırmızı yıldız yerel halkı, kahverengi yıldız Hindu ve Cava kökenlileri, sarı yıldız ise Çin kökenlileri temsil etmekteydi. Bayrağın beyaz zemini ve elips halka ise bu farklı grupların barış içerisinde birlikte yaşamasını sembolize etmekteydi.

İklim / Hava Durumu​

Tropikal bir iklim hüküm sürmektedir. Yıllık ortalama sıcaklık 24 ile 34 derece arasında değişmektedir. Nem oldukça yüksektir. Bunaltıcı sıcaklıklar, rüzgarlar sayesinde bazı zamanlar azalmaktadır.

Ülke Mutfağı / Ne Yenir Ne İçilir​

Ülkenin kendine özgü bir yemek kültürü bulunmamaktadır. Tavuk kızartması çok tüketilmektedir. Roti adı verilen tavuk ve patatesle yapılan yemek popülerdir. Tropik meyvelerin de ülke mutfağında önemi büyüktür.

Nüfusun dörtte biri kadar Müslüman’ın yaşadığı ülkede 200 cami, İslâmi kuruluşlar ve başkentte bir İslam merkezi bulunuyor. Her cami bitişiğinde İslam ilmi ve Kur’an-ı Kerim öğreten özel dershanelerin yanı sıra birçok özel okul da mevcut…

Güney Amerika’nın kuzeyinde, Brezilya ile komşu bir ülke olan Surinam, eski bir Hollanda sömürgesidir. Surinam, 1499 yılında İspanyollar tarafından keşfedildi. 1650’de İngilizler kıyıyı sömürge haline getirmek için burada yerleşim merkezleri kurdu. 1677 yılında İngiltere, bir savaş sonucu, toprakları Hollanda’ya bıraktı. Hollanda, Surinam`ı bugünkü New York ile takas etti. 18. ve 19. yüzyıllarda ülkede şeker üretimi için Afrikalı köleler getirtilerek çalıştırıldı. 1922 yılında ülke, bir sömürge olmaktan çıkarak Flemenk Krallığı’nın bir bölgesi haline geldi. 1954’te içişlerinde bağımsızlığını elde etti. 1975’te ise ülke tamamen bağımsızlığına kavuştu. Birkaç kez askeri darbe yaşandıysa da 1990’dan sonra imzalanan ateşkes sonucu ülkenin geleceği ile ilgili olumlu yeni adımlar atılmış oldu.

Fiziki Yapı​

Ülke üç bölgeye ayrılır: Kıyı ovası, savana kuşağı ve iç kesimdeki tropikal orman.

Kıyı ovası 370 km uzunluğunda olup, 80 km kadar iç kesime uzanır. Bu verimli ova ülke topraklarının sekizde birini meydana getirir. Kıyı ovasının arkasında dar bir şerit boyunca uzanan savana otlakları yer alır.

Coğrafyası, ulaşım ve ekonomisi,​

Surinam, coğrafi olarak Ekvatora yakın olduğundan tropikal iklime sahip sıcak bir ülke. Her tarafı yeşil olan zengin ağaç türlerine sahip güzel bir yer. Başkenti Paramaribo’dur. Resmi dil Flemenkçedir; ama İngilizce de yoğun olarak konuşulur. Ulaşımda yalnızca kıyı bölgeleri kullanılır. Surinam’ın güney bölgelerinde karayolu olmadığı için ancak küçük uçaklarla seyahat edilebiliyor. Ülkede beş tane havaalanı bulunmaktadır. Ülkenin bir bölümü okyanusa cephe; ama gemicilik gelişmemiş. Ülkelerarası taşıma ve yolcu gemileri bulunmuyor. Ülkede muz, kakao, mango, kahve ve sayamadığımız birçok sebze ve meyve yetişiyor. Kereste, ülkenin önemli gelir kaynaklarından biridir. Yeraltı zenginliği olarak da, ülkede boksit bulunmaktadır. İhracatın %70’ini boksit oluşturuyor. Ana ihraç malları boksit, alüminyum oksit, pirinç, portakal, kereste ve greyfurttur.

Müslümanların geçmişi​

Ülkede İslamiyet, Hindu ve Hıristiyanlık dinleri yaşanıyor. 500 bin nüfusa sahip Surinam`da 130 bin Müslüman var ve ülke nüfusunun yaklaşık dörtte birini oluşturuyorlar. Türkiye’nin beşte biri toprağa sahip Surinam’ın nüfusu Mardin, Batman kadardır. Surinam Müslümanlarının % 88`i Cavalı, % 10`u Güney Asyalı, % 2`si de Arap’tır. Surinam’da üç Müslüman toplum çoğunluğu oluşturuyor. Endonezya takımadalarından gelmiş Kejawen adıyla anılan Cavalılar, Hintli-Pakistanlılar ve Afrika asıllılar. Dördüncü grup olarak da genelde Suriye, Lübnan ve Filistin’den göç etmiş Ortadoğulu Müslümanları da unutmamak gerekir.

Surinam’daki Afrikalı Müslümanların geçmişi ta 16. yüzyılda Afrika’dan köle olarak kaçırılan mazlumlara dayanırken Hint-Pakistan Müslümanları buraya 19. yüzyılın sonlarında, diğer Müslümanlar ise 20. yüzyılda yerleşmiş.

Surinam’daki Hint-Pakistan kökenliler, Sünnî-Hanefî’dirler. Uzakdoğulularsa Şafiî. Ülkede küçük bir Ahmedî grubu da vardır.

Tabii Kaynaklar​

Kıyı boyunca çok çeşitli mangrov tipi bitkiler yetişir. Savanalarda kaba tropikal otlar ve çok çeşitli ağaçlar bulunur. İç kesimin büyük bölümü çengel (sık ağaçlıklı orman) ile kaplı olup, kereste önemli bir gelir kaynağı teşkil etmektedir. Yeraltı zenginliği olarak, ülkede boksit mevcut olup, kuzeydoğuda Moengoda ve Surinam Nehri kıyısındaki Paranam bölgesinde işletilmektedir.

Nüfus ve Sosyal Hayat​

417.000 nüfuslu Surinam halkının % 37’si Hindistanlı, % 3’ü Kreol, % 15’i Cavalı’dır. Hindistanlılar ve Cavalılar, 19 ve 20. yüzyıl başlarında tarım işçisi olarak ülkeye getirilenlerin soyundan gelmektedir. Kreollar, zenci kölelerin diğer etnik gruplarla birleşmesinden meydana gelmiştir. Ülke nüfusunun % 10’unu 19. yüzyıl ortasından önce ormanlara kaçan zenci kölelerin soyundan gelenler teşkil eder. Nüfusun % 2’si de Amerikalı yerlilerdir. Zenciler ve Amerikalı yerliler, iç kesimin nüfusunun hemen hemen tamamını meydana getirir. Bunlardan başka, kıyı şehirlerinde Avrupalı ve Çinli topluluklar vardır. Felemenk dili resmi dil olmakla birlikte, günlük dil Surinam dilinin yanısıra İngilizce, Hintçe, Cava dili ve Çince de konuşulur. Surinam dili, Felemenk dili, İngilizce, İspanyolca ve Portekizce’nin bir karışımıdır.

Ülkedeki başlıca dinler, İslamiyet, Hindu dini ve Hıristiyanlıktır. Bunlardan başka bir miktar, Konfüçyüs dinine bağlı olan Yahudiler vardır.

İlköğretim esas itibariyle devlet tarafından sağlanır.

6 ila 12 yaş arasındaki çocuklara okula gitmek mecburidir. Birkaç tane, Katolikler ve Protestanlar tarafından işletilen, mezheplere ait okullar mevcuttur. Yüksek tahsil yapılan kuruluş pek az olup, birkaç tanedir. Yıllık nüfus artış oranı% 2,8’dir.

Siyasi Hayat​

Surinam, 25 Kasım 1975’te bağımsızlığına kavuşmuştur. Aynı sene 4 Aralıkta Birleşmiş Milletlere üyeliği kabul edilmiştir. 1987’de kabul edilen anayasaya göre; devletin başında milli meclis tarafından beş yıllık bir süre için seçilen başkan bulunur. Bununla birlikte ordu askeri konsey aracılığıyla hükümet üzerindeki etkili denetimini sürdürmektedir. Milletlerarası Askeri Konsey, Milletleraarası Meclisin çıkardığı bir kanunu iptal etme yetkisine sahiptir.

Ekonomi​

Surinam halkının büyük çoğunluğu tarımla uğraşır. Ekilen toprakların yaklaşık olarak yarısında pirinç; bundan başka şekerkamışı, muz, portakal, greyfrut, mısır ve büyük hindistancevizi yetiştirilir. Sığır, koyun, keçi, domuz ve kümes hayvanları, yetiştirilen belli başlı hayvanlardır. Tarım faaliyetlerinin hemen hemen tamamı kıyı bölgesindedir. En verimli topraklar, eskiden sularla kaplı olan arazinin set çekilerek suyu dışarı akıtılan, ziraate elverişli hale getirilen kısımlarıdır.

Surinam’ın esas ekonomik zenginliği boksittir. İhracatın % 70’ini meydana getirir. Maden cevherinin bir kısmı alüminyum okside çevrilir. Fakat çoğu ABD’ye gönderilmek üzere ham halde gemilere yüklenir.

Ülkede bir miktar kereste doğrama fabrikaları vardır. Fakat imalat esas itibariyle boksit cevherinin işlenmesiyle sınırlıdır. Ayrıca; şeker ve pirinç değirmenciliği, karides dondurulması ve meyve suları, boya ve kontraplak üretimi de mevcuttur.

Ana ihraç malları boksit ve alüminyum oksid, pirinç portakal, greyfrut ve kerestedir. Surinam, yakıt ve yağlayıcı maddeler, yapı malzemesi sanayi teçhizatı ve otomobil ithal eder. ABD, Surinam ihraç mallarının % 75’ini alır ve Hollanda ile birlikte ülkenin çoğu ithal mallarını temin eder.

Ulaşım alanı sınırlıdır ve hemen hemen ulaşımda yalnızca kıyı bölgesi kullanılır. İyi karayolları 1300 km civarında olup toplam karayolu uzunluğu 8917 km civarındadır. Çoğu akarsular kıyı bölgesinde ulaşıma elverişlidir. Havayolları hizmeti iyi durumdadır. Ülkede tarifeli sefer yapılan 5 havaalanı vardır.
 
Bunlar da ilginizi çekebilir...
SOCAR - Azerbaycan Cumhuriyeti Devlet Petrol Şirketi
  • Ugur
  • Ugur,
  • Ansiklopedi
  • 0    247
Muz Cumhuriyeti
  • Ugur
  • Ugur,
  • Ansiklopedi
  • 0    198
Mohini - Türkiye Cumhuriyeti'nin İlk Fili
  • Ugur
  • Ugur,
  • Hayvanlar Alemi
  • 0    347
Türkiye Cumhuriyeti İller Kronolojisi
  • Ugur
  • Ugur,
  • Tarih
  • 0    2K
Geri